Grand Prix 2 (PC)

De naam Geoff Crammond zal bij veel racegamefans toch wel een belletje moeten doen rinkelen. Deze man hield me genadeloos in zijn greep met Stunt Track Racer, en met zijn eerste Grand Prix game was hij de man die het gevoel van Formule 1 echt succesvol naar de huiskamer bracht. Ik stond dan ook letterlijk te trappelen om deel twee te kopen. Ik was een jaar of 17, en het was de eerste keer dat ik een game direct op de releasedatum kocht.

“In principe kan je het zo makkelijk maken dat je alleen nog maar een beetje hoeft te sturen, en de computer je op de kritieke momenten zelfs nog een zetje in de juiste richting geeft. Maar daar is toch geen lol aan?”

In Grand Prix 2 neem je deel aan het GP seizoen van 1994. Dit was een een seizoen met een zwart randje, want dat jaar overleden coureurs Roland Ratzenberger en Ayrton Senna tijden de GP van Imola. Ik krijg een enorm nostalgisch gevoel als ik de namen van de coureurs lees die in de game zitten: Jos Verstappen, Jean Alesi, Michael Schumacher, Damon Hill, Mika Häkkinen, Gerhard Berger… Destijds waren er veel meer teams, en moest je je nog echt kwalificeren voor een race. Tegenwoordig is de F1 in mijn ogen een laffe optocht geworden waarbij een jury elke inhaalpoging direct onder de loep neemt, maar destijds werd er nog gewoon ouderwets geracet. En hoewel het de gloriedagen van Williams waren deden Benetton, McLaren en Ferrari niet voor spek en bonen mee. Zelfs team Jordan gold als een interessante outsider.

De menustructuur is simpel en overzichtelijk. Je kon natuurlijk aan een quick race deelnemen, of je direct storten in waar het daadwerkelijk om gaat: het binnenhalen van het wereldkampioenschap. Van te voren kan je instellen hoe realistisch je het wil hebben. Wil je schakelen en remmen aan de computer overlaten? Geen probleem! Je kan zelfs een ideale lijn laten uitstippelen over de baan. In principe kan je het zo makkelijk maken dat je alleen nog maar een beetje hoeft te sturen, en de computer je op de kritieke momenten zelfs nog een zetje in de juiste richting geeft. Maar daar is toch geen lol aan? Ik begon destijds met alleen de ideale lijn uitgestippeld, en een automatische versnellingsbak. Remmen en sturen kon ik zelf wel.

De game zag er voor zijn tijd verbluffend uit. Helaas had ik destijds een beperkte PC, en moest ik veel grafische fratsen uitzetten. Je kon natuurlijk instellen hoelang elke race duurde. Ik ging destijds voor realisme, en reed dus lange sessies op hetzelfde circuit. Ik kon helemaal opgaan in het feit dat ik ten opzichte van de racer achter me weer een halve seconde was uitgelopen, of dat mijn achterstand niet snel genoeg kleiner werd. Het urenlang pielen met de afstelling had ook merkbare gevolgen. Ik zal nooit vergeten dat ik mijn kansen op de titel ooit bijna vergooide door op Silverstone met een dramatisch afgestelde wagen rond te rijden. Natuurlijk kan je dit allemaal door de computer laten doen… Maar zoals ik al eerder zei: daar is toch geen lol aan?

Grand Prix 2 werd al snel één van mijn favoriete games, en bleef vier jaar lang zijn plekje op mijn harde schijf behouden. Toch had ik ook enkele minpuntjes. De coureurs finishen min of meer zoals ze dat in het echt ook zouden doen. Topteams zijn nou eenmaal topteams. Maar nam ik plaats in een Minardi of Pacific bolide, dan waren de resultaten niet merkbaar anders. Het leek me tof om met een mindere wagen proberen mee te komen in de top, maar dat is niet echt mogelijk. Mijn eerste wereldkampioenschap haalde ik ooit binnen met een Lotus, en dat was niet lastiger dan mijn seizoen in een Benetton.

Conclusie
Grand Prix 2 was wat mij betreft een enorme verbetering op het gebied van Racesimulaties. Natuurlijk moet er altijd wat te wensen overblijven, maar deze game hield me, mede door de later uitgekomen editors, nog jaren bezig. De destijds stevige systeemeisen zijn natuurlijk tegenwoordig minder een probleem. Door de jaren heen heb ik vele andere prachtige racegames kunnen spelen. Maar geen enkele game riep dezelfde passie en dedicatie bij me op. Voor iedere retrogamefan met een hart voor racen is deze game verplichte kost!