Heb je het over Xbox exclusives, dan is Ninja Gaiden een game die door veel mensen genoemd gaat worden. Het is geïnspireerd op de Ninja Gaiden series van begin jaren 90 die in onze regio onder de naam Shadow Warriors bekend zou worden. Hoewel de techniek natuurlijk stukken verbeterd is, blijft het basis idee hetzelfde: je bent ninja Ryu Hayabusa en je moet veel vijanden verslaan. Ik heb deze action-adventure game al een tijdje in de kast staan, maar heb van de modernere varianten nog nooit een game gespeeld. Het is dus hoog tijd deze game eens aan een 30 minuten lang onderzoek te onderwerpen!
“Als nieuwkomer in de game ga je al snel button bashen, maar daarmee kom je helaas niet ver.”
Ik sta in een grot en het eerste wat ik denk is: wat een kleurloos geheel. Ook als ik later het gebouw in loop, vind ik de kleuren erg blend. Daarnaast ogen de graphics primitiever dan dat op de originele Xbox nodig zou hoeven zijn. Oei, dit spreekt me niet zo aan: de game staat 1-0 achter. Maar ik ben wel ook iemand die altijd roept: gameplay over graphics! Dus even resetten en gewoon gaan spelen.
De besturing is wel lekker soepel. Je karakter beweegt zich vloeiend en de game legt je netjes uit wat je allemaal kan. Tegen hoge muren opklimmen, met behulp van een zijmuur een grote afstand overbruggen, aan randen hangen, etc. Dit is netjes verzorgd. Wat iets minder goed wordt uitgelegd, is de manier van vechten. Na de grot kom je al snel in een huis en deze is bezaaid met vijanden. Als nieuwkomer in de game ga je al snel button bashen, maar daarmee kom je helaas niet ver. Mijn eerste game was dan ook al binnen tien minuten over. De game vereist meer precisie en timing, button bashen gaat je niet ver brengen. Dit had ik zeker nog niet onder controle.
In eerste instantie word je belaagd door bruine ninja’s, die gelukkig net als ik niet veel skills hebben. Maar al snel zijn er ook witte ninja’s die zich er mee gaan bemoeien en deze zijn een stuk taaier. Een voordeel is wel dat je door hen al snel leert hoe je met de elixirs om moet gaan. Hiermee kun je je health op peil houden. Wat belangrijk is, want je hebt maar één leven. Ga je dood, dan is het direct game over. Op je route vind je regelmatig kisten welke je kunt opentrappen. Hierin vind je beloningen, in het begin met name de eerder genoemde elixirs. Maar soms vind je deze ook los op een kastje. Neem altijd de moeite om deze mee te nemen, want je gaat ze gegarandeerd nodig hebben.
De game staat bekend als zeer moeilijk. Zelfs als je op ‘normal’ speelt. En dat kan ik zeker beamen. Vooral timing is ontzettend belangrijk. Als je deze game gaat spelen: verdiep je eerst even in de gevechtstechnieken, zodat je een beetje voorbereid bent. Dat gaat je zeker helpen. Eenmaal in het huis ben ik de boel gaan onderzoeken. Maar je komt veel vijanden tegen. De nadruk ligt dus al vrijwel vanaf het begin op de gevechten. Hierdoor ervaar ik de game al snel als erg herhalend. Maar toegegeven, dat zou ook wel eens te maken kunnen hebben met mijn gebrek aan fighting skills.
Conclusie
De game steekt erg goed in elkaar en speelt vloeiend. Het oogt verzorgd en weloverwogen. De game heeft voor mij echter twee nadelen: de game is echt moeilijk en de hoeveelheid gevechten in de game is te groot. Voor mij zou de nadruk meer op het onderzoeken en exploren mogen liggen. Graphics vallen me wat tegen en dit blijft me tijdens het spelen toch storen. Ik denk dat deze game voor de liefhebber van het genre een must have is. Maar ik ben bang dat ik hem zelf niet snel opnieuw zal oppakken.
*: Dit waren de zwaarste 30 minuten van mijn leven, voor deze game is het game over.
**: Prima 30 minuten, maar daar zal het waarschijnlijk ook bij blijven.
***: Die 30 minuten zijn me goed bevallen, dat worden er nog wel meer.
****: Die 30 minuten vlogen voorbij, dit is een aanrader!
*****: Ik kon niet meer stoppen, die 30 minuten worden binnen no time 30 uur!
Be the first to comment