Het was begin deze eeuw oorlog in voetbalspelletjesland. FIFA en Pro Evolution Soccer streden om de kroon, en TIF van Sony probeerde de aansluiting bij de top te behouden. En ineens was daar Codemasters met Club Football: een spel dat aanvankelijk in 17 varianten uitkwam, speciale clubedities met officiële licenties, een interessante insteek voor de ware fan! Destijds kreeg ik er van codemasters twee ter recensie: Ajax en Liverpool.
“Club Football heeft prima Engels commentaar, maar het is vooral het supportersgezang dat eruit springt.”
Midden jaren negentig begon het landschap van voetbalgames te veranderen. Kick Off was nog een bekende naam, en er kwamen sinds de jaren ’80 en ’90 jaarlijks diverse voetbalgames op de markt. Meestal met een licentie van een enkele speler of club. En toen was daar FIFA Soccer. EA Sports bracht elk jaar een variant van zijn toegankelijke voetbalgame uit, en liftte mee op het succes van de Playstation en de opkomst van 3D gaming. Voor de ware purist was er ook nog PES, een diepgaande voetbalgame waar je echt je skills kon tonen. PES en FIFA staken er zover bovenuit dat kleinere uitgevers bijna geen voetbalspellen meer uitbrachten, je werd tenslotte altijd vergeleken met die grote twee titels. Het was dan ook een dappere zet van Codemasters om met Club Football te komen.
Nederlandse Fans moesten het doen met Ajax Club Football, en als Feyenoordfan ga je dat wellicht niet spelen. Maar het idee om vele Europese varianten uit te brengen was op zich een slimme zet van Codemasters. Want zeg nou zelf, zou jij als Nederlander per se Celtic Club Football willen spelen? Qua verzorging kon Liverpool Club Football met de beste mee. De spelers zijn uiterst herkenbaar, en Anfield Road is heel natuurgetrouw in de game geplaatst. Een groot pluspunt ten opzichte van Pro Evolution Soccer destijds was dat men echte club en spelersnamen in het spel had. Voor een voetbalgame vind ik het gewoon prettig als je met bestaande clubs en spelers kunt spelen, het geeft extra realisme. Naast de Premier League kan je ook nog in een supercompetitie spelen, hierin zitten de andere Club Football-teams, en ook de bekendste stadions van Europa.
Een voetbalgame moet echter naast uiterlijk realisme ook goede gameplay bieden. Destijds waren er eigenlijk twee kampen. Je kon net als FIFA voor de no-nonsense manier gaan en een toegankelijke game met een hoog pick-up-and-play gehalte maken. Hiermee spreek je vooral de casual gamer aan, en dat is de belangrijkste (grootste) afnemersgroep van games. Je kunt ook grossieren in trucjes, special moves en realisme zoals PES, maar dan bereik je alleen de hardcore gamer. Liverpool Club Football probeert de besturing van PES te combineren met de simpelheid van FIFA. Dit lukt echter niet helemaal.
Het grootste probleem van de game is namelijk dat passeren nogal een opgave is. Bij zowel FIFA als PES zijn daar knopjes en foefjes voor, maar in Club Football heeft men dat een beetje over het hoofd gezien. Overspelen gaat gelukkig wel prima, en met een beetje oefening weten je spelers al snel de weg naar het doel te vinden. Toch is het erg jammer dat de gameplay een beetje onaf aan doet, net als de A.I. van de tegenstander. Het ene moment lijkt de tegenstander blindelings elke bal goed te spelen, om ‘m vervolgens een beetje knullig over de achterlijn te lopen.
Wel erg goed is het commentaar en supportersgeluid in de game. Wedstrijdcommentaar is altijd een tricky iets in een spel, en met name bij PES was het soms janken. Club Football heeft prima Engels commentaar, maar het is vooral het supportersgezang dat eruit springt. Men heeft goed onderzoek naar de diverse supportersgroepen gedaan. Ik checkte toch ook even in Ajax Club Football of daar Nederlandse kreten tussen zaten. En jawel, op gezette tijden hoor je het publiek zingen: “Ajax één wordt kampioen!” of “en wie niet springt die is een…”. Men was bij Codemasters wel zo slim om de laatste zin niet af te maken, maar wat ze er achter hebben geplakt kon ik niet helemaal opmaken. Het werkt in elk geval zeer sfeerverhogend. Ik denk dat ze tegenwoordig die laatste zin er wel uit zouden laten.
Conclusie
Om Liverpool Club Football op waarde te schatten moet je er wel even bij stilstaan hoe strak FIFA en PES de markt in handen hadden. Club Football was een soort promovendus die net op het hoogste niveau kwamen kijken. Ze gingen zich net mengen in de strijd op de voetbalmarkt, en dan mag je niet verwachten dat men direct meedoet voor de prijzen. Ondanks een niveauverschil met de grote twee liet de nieuwkomer enkele leuke staaltjes voetbal zien. De presentatie is erg goed, de game ziet er gelikt uit, en ruikt en proeft echt naar Liverpool. Bovendien zit er een prachtige editor in het spel, waardoor je jezelf zeer realistisch kan namaken. Destijds vond ik dit de meest gebruiksvriendelijke editor die ik in een voetbalgame zag. Liverpool Club Football is een leuk alternatief naast de bekende voetbalgames van die tijd.
Geef als eerste een reactie