In 1995 wordt de DVD gepresenteerd. Het werd ontwikkeld door meerdere partijen, waaronder Toshiba en Sony. Onthoudt deze namen alvast. De DVD: Een digitale drager van gegevens, de overtreffende trap van een video cassette of cd. Door de voor die tijd enorme hoeveelheid die je op het schijfje kwijt kon was het een revolutionaire stap. Het schijfje was net zo groot als een cd, maar kon ongeveer zeven keer zoveel data bevatten. Het kon tevens 120 minuten film en geluid in excellente kwaliteit bevatten. Ook voor langere films was er ruimte, al neemt de kwaliteit dan iets af. Maar dat verschil is te verwaarlozen. Vergelijk je de DVD met het format dat het zou gaan vervangen, de video band, dan was de uitkomst overduidelijk. Iedereen was het er over eens: het was een grote stap voorwaarts.
“En dit was, om het in vakjargon te houden, een gamechanger!”
Natuurlijk zit vervolgens iedereen niet stil en wordt er al gewerkt aan een opvolger. In 2006 worden er twee spirituele opvolgers gelanceerd. Toshiba lanceert de HD-DVD en Sony komt met het inmiddels alom bekende Blu-Ray. Er ontstaat een kort, maar serieus gevecht tussen deze twee formats. Het feit dat we tegenwoordig alleen nog de Blu-Ray schijfjes in de winkels zien, geeft al aan wie de strijd uiteindelijk heeft gewonnen.
Wat veel mensen zich wellicht niet zullen beseffen is dat deze strijd nauwe banden had met de gameindustrie. Het grote Microsoft steunt in eerste instantie de HD-DVD van Toshiba. Sony staat natuurlijk volledig achter het eigen Blu-Ray. Er worden over het algemeen twee belangrijke redenen gezien voor de winst van Blu-Ray. De eerste heeft te maken met de filmmaatschappijen. Dit zijn de grote spelers op de markt en wie de filmmaatschappijen voor zich weet te winnen, heeft eigenlijk al gewonnen. In eerste instantie zijn deze maatschappijen verdeeld. Sony is eigenaar van Columbia en heeft natuurlijk hiermee een voordeel. Maar in de korte tijd die HD-DVD relevant was, is er enorm veel uitgegeven op dit medium, door de filmmaatschappijen die HD-DVD wél volledig ondersteunden. En dit waren dus niet de kleine jongens, dus er zaten ook echt recente grote filmproducties tussen. Hierdoor werd de strijd dus niet beslist. De echte beslisser van de strijd vinden we namelijk niet in de film industrie, maar in de door ons zo geliefde gamingindustrie.
Op gaminggebied waren er in die tijd drie partijen. Nintendo, Sony en Microsoft. Nintendo heeft een eigenzinnig beleid en doet wat het altijd doet: innoveren op een manier die bij een grote groep mensen aanslaat. De Wii was hiervan het ultieme voorbeeld. Als het gaat om consoles, leverden Sony en Microsoft altijd een strijd: wie heeft de beste specs? Hiermee richt men zich vooral op de ‘hardcore’ gamers. In de tijd van Blu-Ray versus HD-DVD zijn er twee nieuwe consoles: De PlayStaion 3 van Sony en de Xbox 360 van Microsoft. Microsoft lanceert de Xbox 360 een jaar eerder dan de PlayStation 3.
De strategie die deze bedrijven over het algemeen volgen is als volgt: ze stoppen hun apparaat vol met de laatste technieken en snufjes in de wetenschap dat ze de console in eerste instantie met verlies zullen gaan verkopen. Ze gokken er op dat ze met licenties voor de games die er op uitkomen, toch winstgevend zullen zijn. En de tijd haalt het altijd in: onderdelen worden goedkoper en het is gebruikelijk dat er na een korte periode een kosten reducerende versie van een console uitkomt. Een groot verschil tussen de Xbox 360 en de PS3 is dit: Microsoft kiest voor het standaard DVD format, Sony kiest er een jaar later voor om de PS3 te voorzien van een vele malen duurdere Blu-Ray-speler. En dit was, om het in vakjargon te houden, een gamechanger!
Voor de consument was het een essentiële keuze: investeer ik in een Blu-Ray speler, of kies ik een HD-DVD speler? Het format was niet onderling uitwisselbaar. De keuze moest dus gemaakt worden. Beide spelers was namelijk een té kostbare investering voor de meesten. En dit is waarin de PlayStation 3 een cruciale rol speelde. Playstation was natuurlijk ongekend populair. De PS1 en zeker de PS2 waren enorm succesvol. De lancering van de PlayStation kon niet anders dan een nieuw succes worden voor Sony. Uiteindelijk zijn er naar schatting 86 miljoen exemplaren van verkocht. En natuurlijk was dit primair een gamingconsole. Maar het was meer dan dat: het was namelijk tegelijkertijd óók een Blu-Ray speler! Dus de gezinnen die een PS3 in huis hadden, hoefden de keuze tussen HD-DVD of Blu-Ray niet meer te maken! Die keuze was door Sony voor hen al gemaakt.
Natuurlijk had Microsoft als supporter van de HD-DVD een antwoord. Zij ontwikkelden een add-on voor hun Xbox 360. Een apparaat dat via usb was aan te sluiten op de Xbox zelf, zodat je HD-DVD via de Xbox kon afspelen op je televisie. Maar dit is natuurlijk geen écht antwoord. Er werd al direct benoemd dat er geen games op HD-DVD uitgebracht zouden gaan worden. Mede daardoor en mede door een prijs van 199 dollar, liepen maar weinig mensen warm voor een extra apparaat in het dressoir kastje. Er zijn er in de VS naar schatting maar 360.000 van verkocht. Een schijntje als je dit naast de aantallen van de PS3 zet.
Films op beide formats waren initieel duur in aanschaf en werden daardoor ook veel verhuurd. En hier zagen we al snel dat de aantallen Blu-Ray die werden verhuurd de HD-DVD ging overschaduwen. Toshiba reageerde hier op door de HD-DVD spelers sterk in prijs te verlagen. Maar dit mocht niet baten. Natuurlijk klinkt een speler voor nog geen 100€ aantrekkelijk, maar als er straks niets meer voor wordt uitgebracht, is het alsnog een behoorlijk bedrag wat je kwijtraakt. En zo groeide langzaam maar zeker de schapruimte in winkels voor de blauwe hoesjes van Blu-Ray en kromp de ruimte voor de rode hoesjes van de HD-DVD. Het zal dan ook geen verrassing zijn dat ook de filmmaatschappijen hierop reageerden door één voor één de keuze te maken voor Blu-Ray. Al in 2008, nog geen twee jaar later dan de introductie van de HD-DVD, gooide Toshiba de handdoek in de ring en stopte de productie van HD-DVD spelers. Uiteraard volgde Microsoft hierin en ook de productie en verkoop van de HD-DVD add-on voor de Xbox 360 stopt. De strijd is gestreden.
De HD-DVD was duidelijk niet de winnaar, maar het claimt desondanks een plekje in de historie. Zowel in de wereld van de film, maar net zo goed ook in de wereld van de games. HD-DVD’s zijn nog altijd makkelijk te vinden. En tegenwoordig voor een aantrekkelijke prijs, want wie heeft er nog een HD-DVD speler? Ook in kringlopen kom je ze gewoon nog tegen. Ik heb altijd een zwak voor de underdog, dus toen ik voor het eerst hoorde van de HD-DVD wist ik: dat wil ik hebben! Ik heb inmiddels een kleine collectie, met name gevonden in kringloopwinkels. Als het een mogelijkheid is, dan wil ik het natuurlijk combineren met mijn passie voor games. En die mogelijkheid is er: de add-on voor de Xbox 360! Ik heb deze inmiddels aan de collectie mogen toevoegen. Het geeft voor mij een extra waarde aan het concept. Ik heb een stukje historie in huis gehaald, en dat is toch vaak mijn drijfveer!
Geef als eerste een reactie