EA Games was begin jaren 90 nog niet de enorme kolos die het vandaag de dag is. Trip Hawkins besteedde daadwerkelijk nog veel aandacht aan het “arts” gedeelte van de naam. Spellen waren vaak van hoge kwaliteit, de programmeurs werden in reclamecampagnes neergezet als popsterren en de doosjes en handleidingen waren kunstwerkjes op zich. De Mega Drive cartridges vielen op omdat ze groter waren dan andere SEGA games.
“King’s Bounty is een turn-based spel waarin we het bekendere Heroes of Might & Magic herkennen.”
Op een dag lag in de budgetbak van de V&D te Assen een interessant doosje naar me te stralen. Ik had nog geen spel met een Fantasy-thema op de Mega Drive, en het koste maar twee tientjes, dus why not? Veel aankopen in die tijd verliepen ongeveer zo: het ziet er wel aardig uit, en het is goedkoop. Gaan! Thuis eens gekeken waar het nou eigenlijk precies om draaide. Je kiest in dit spel de rol van ridder, paladijn, barbaar of tovenares een verzamelt leger wezens om het op te nemen tegen het kwaad. Verder was er nog iets met een Scepter die je moest vinden. Let’s do this.
King’s Bounty is een turn-based spel waarin we het bekendere Heroes of Might & Magic herkennen. Het was bedoeld als spin-off van de succesvolle RPG serie Might & Magic. Een programmeur was er ooit aan begonnen als gelegenheidsproject voor zijn vriendin, en het spel bleef maar groeien in mogelijkheden naar mate hij er langer aan werkte. Het bestaat uit vier mappen, elk met nieuwe wezens om aan je leger toe te voegen en andere tegenstanders.Vervolgens is het dus landen afstruinen, kastelen veroveren en legers laten groeien. Laat die kastelen nooit onbeschermd achter, voor je het weet nemen je tegenstanders hem achter je rug weer in.
Veroverde kastelen zorgen ervoor dat je held een level omhoog gaat. Twee levels omhoog en je kan nieuwe units toevoegen aan je leger. Vier levels omhoog en je kan andere ridders kan aannemen. Hoe hoger je level, hoe groters je legers kunnen worden. Maar legers kosten geld, dus ook de schatkist moet regelmatig worden aangevuld. Het hoofddoel is om artefacten te verzamelen die de plaats van de geheimzinnige scepter aan je onthullen. Is de scepter gevonden en aan de koning afgegeven, dan eindigt het spel.
Conclusie
Ik was geen enorme kei in strategie en had ook nog weinig kaas gegeten van RPG games. Dit spel was een perfecte instap in de wereld van fantasy en RPG’s. Al spelende leerde ik de krachten en zwakheden van mijn units kennen. Sommige tegenstanders waren frustrerend moeilijk (bijna onmogelijk) te verslaan. Geen punt, je bouwt opnieuw je leger op en hakt ze later alsnog in de pan. Ben je een enorme fan van Heroes of Might & Magic, dan hoort deze game als grote voorloper zeker in je collectie thuis. Het is wellicht wat aan de korte kant, maar ik heb er destijds een hoop lol mee gehad.
Be the first to comment