Toen de eerste PC’s hun intrede deden in mijn leven (mid jaren 80) zag ik er nog niet direct een systeem voor games in. Ik had een Atari en een VIC20, de Commodore 64 deed me watertanden. Op de PC speelde ik Alley Cat en Paratrooper. Grappig, maar de diepgang van een plas water. Maar toen kwam een goede vriend van me met de game Soko-Ban op de proppen. Het openingsmenu vond ik al cool: een laidback gozer met een soort helmpje en opgestroopte mouwen die voor een lift staat en duidelijk aan de slag ging.
“Één foutieve zet aan het begin van het level kan je tegen het einde opbreken.”
Soko-Ban is een klassiek puzzelspelletje, en de muze van talloze klonen in de daarop volgende jaren. Het speelt zich af in een magazijn. Op elk niveau moet de speler kratten duwen (van vierkant naar vierkant) om ze op de aangewezen plekken te krijgen; zodra elke kist op een gemarkeerde plek staat, is het level voltooid. Kratten kunnen maar één voor één worden verschoven (dus twee kisten naast elkaar kunnen niet tegelijk worden verschoven). Slepen is geen optie, daardoor is het dus oppassen dat een kist niet in een hoek blijft steken. Naar mate je verder komt neemt het aantal stappen dat je per level mag doen ook nog eens af.
Soko-Ban werd in 1981 bedacht door Hiroyuki Imabayashi. Het eerste commerciële spel werd in december 1982 gepubliceerd door Thinking Rabbit, een Japanse uitgever. Het spel is door de jaren heen alle systemen afgegaan, en het duurde tot de tweede helft van de jaren ’80 voor de PC ook een versie had. Voor sommige recensenten was dat wat laat. Wat de game zo interessant maakt is dat je vaak zetten vooruit moet denken. Elke actie heeft een gevolg voor de voortgang van je spel. Één foutieve zet aan het begin van het level kan je tegen het einde opbreken. Soms voelde het voor mij net als schaken.
Conclusie:
Eenmaal op gang is er geen houden meer aan, ik was destijds verslaafd aan dit spelletje. Hoewel het nu natuurlijk behoorlijk verouderd is kreeg de verradelijk simpele opzet me direct weer in zijn greep. Soko-Ban symboliseerde voor mij destijds meer dan een leuk spelletje alleen: op de PC waren ook gave games te vinden die iedereen wilde kopiëren. Als ik aan PC-gamen in de jaren 80 denk, dan is Soko-Ban absoluut een van de titels die direct te binnen schiet.
Geef als eerste een reactie