De Sega Mega Drive was wellicht één van mijn favoriete verjaardagscadeaus ooit. Mijn beste vriend Randy bezat al een tijdje een Super Nintendo, en stak me de ogen uit met Mario, Zelda en Street Fighter. Eindelijk had ik een tegenantwoord. Ik ben een behoorlijke 90s nerd geworden, en de Mega Drive hoort bij een aantal van mijn favoriete childhood memories. Ik geef je een overzicht van mijn favoriete herinneringen aan Sega’s beste product ooit.
Sonic The Hedgehog
Op mijn 15e verjaardag was het dan zover. Knarsetandend had ik moeten toezien hoe mijn beste vriend Randy me op Gamegebied eerst wist af te troeven met een Nintendo NES, maar toen hij ook nog de Super NES leek te gaan bezitten moest er iets gebeuren. Na maanden zeuren, folders laten slingeren en mijn ouders doodvervelen met argumenten stond hij daar dan: de SEGA Mega Drive. Dat heerlijke gevoel toen ik Sonic voor het eerst opstartte (ongeveer 1 minuut nadat het pakpapier eraf was) en je dat bekende geluid hoorde: SEEEEEGAAAAAHHHHH! Sonic was snel, had attitude en was een perfect antwoord op de Nintendo van Randy. Vandaag de dag hoort Sonic nog steeds tot mijn favoriete games aller tijden, ook al was mijn zusje Mara er beter in.
Games huren bij de videotheek
Een SEGA game kostte in die tijd tussen de 40 en 199 gulden, en dat geld had ik niet zomaar liggen. Bovendien was het in het pre-internet tijdperk vaak erg lastig om erachter te komen welke spellen must-have waren. Gelukkig bood videotheek Beilen uitkomst. Vele malen gingen Randy en ik op de fiets op pad om een game te huren. European Club Soccer was het eerste spel. Mijn belangrijkste “ontdekkingen” waren Fire Shark en Kick Off, twee games die ik via de videotheek leerde waarderen en al snel zelf aanschafte. Ook heeft de Videotheek me menig maal gered van veel geld uitgeven aan een overgehypte titel die uiteindelijk niet mijn ding bleek te zijn.
Mortal Kombat II
Een verjaardag later had ik via intensieve PR geprobeerd weer iets los te peuteren bij mijn ouders: de Nieuwe Mortal Kombat. Via de videotheek had ik dit bloedige vechtspel leren kennen, en Randy en ik waren ooit naar Amsterdam getuft om daar in Arcadehallen het tweede deel te kunnen spelen. Nu kwam hij dan eindelijk uit voor de home-consoles. Helaas was mijn verjaardag iets te vroeg, en kreeg ik van mijn ouders de belofte dat ik de titel voor sinterklaas kon verwachten. De SEGA versie van MK2 stelde niet teleur. Meer vechters, meer bloedige moves en een heerlijk duister sfeertje. Deel drie zou helaas meer een komische kant op gaan, maar MK2 blijft een dierbare jeugdherinnering.
De Bit-Wars
Het was de tijd van Coca Cola Vs Pepsi (Pepsi-proef), Ajax of Feyenoord en SEGA of Nintendo. Nintendo had een behoorlijke hoeveelheid kwaliteitsgames, maar SEGA had Sonic, een stoere uitstraling en een behoorlijke hoeveelheid meer “volwassen” games. Bladen stonden vol over deze non-discussie, wat was nou eigenlijk beter? Hardware technisch was er geen ontkomen aan: de Super Nes was gewoon krachtiger. Spellen als Mario Kart, Street Racer en Star Fox draaiden niet op de SEGA, of slechts in afgeslankte vorm. Maar SEGA zette daar vette muziek, snelle spelen en een stoere uitstraling tegenover. En aangezien ik bij Randy met de Nintendo kon spelen, en bij mij met SEGA had ik gewoon het beste van twee werelden.
Bezoekjes aan Winkelcentrum Assen
Hoe vaak ik met Randy niet naar Assen gefietst ben om een nieuwe game te kopen… Opgroeien in Hijken betekent ook dat je een kleine 13 km moet fietsen om een winkel te vinden waar ze wat zinnige spellen verkopen. Beilen (5 km) had op dat gebied sowieso weinig te bieden. In Assen hadden we meestal een vast aantal winkels waar we onze keuze konden bepalen. Bart Smit, Dixons, Dynabyte, V&D en Intertoys, veel van deze winkels bestaan niet meer. Vaak moesten we het doen met een aanbieding of een goedkoop spel rond de veertig gulden. Het kwam dan ook wel eens voor dat we thuis kwamen met iets dat achteraf een kat in de zak bleek te zijn (Clayfighters).
Geweldige muziek
SEGA games stonden bekend om een geweldige soundtrack. Streets of Rage was altijd lekker melancholisch en grimmig tegelijk. Comix Zone kwam zelfs met een aparte CD met Grungy nummers. Street Fighter II arena’s hadden allemaal een eigen nummer die ik tegenwoordig nog steeds mee kan hummen. En de Sonic muziekjes zitten voor altijd in mijn hersenen gebrand.
Mijn persoonlijke top 25:
1) Sonic
2) Streets of Rage
3) Mortal Kombat II
4) Sonic II
5) Eternal Champions
6) Fire Shark
7) NBA Jam: Tournament Edition
8) Wiz ’n Liz
9) Ghouls ’n Ghosts
10) The Lion King
11) Street Fighter II
12) X-Men 2: Clone Wars
13) Spider-Man: Maximum Carnage
14) Kick Off
15) Cool Spot
16) Gain Ground
17) Super Monaco GP
18) Outrun
19) Sonic & Knuckles
20) Comix Zone
21) King’s Bounty
22) Ecco the Dolphin
23) Golden Axe
24) Mortal Kombat
25) Kid Chameleon
Geef als eerste een reactie